śp. płk Paweł Kaliński

2012-02-22

W dniu 16 lutego 2012 r. odszedł na wieczną wartę
płk w st.spocz. mgr Paweł Kaliński. Miał prawie 82 lata.

Uroczystosci pogrzebowe  odbyły się w środę, 22 lutego 2012 r.,
o godz. 14.00 na nowym cmentarzu w Jeleniej Górze.

Cześć Jego pamięci. 

************************

Płk w st.spocz. mgr Paweł Kaliński urodził się 13 kwietnia 1930 r. we Lwowie z ojca Tadeusza, uczestnika wojny polsko-bolszewickiej 1920 r., porucznika rezerwy, dowódcy plutonu zwiadu konnego w 18 pułku ułanów pomorskich w Grudziądzu i matki Stefanii działaczki paramilitarnej organizacji Biały Krzyż.

W czasie okupacji hitlerowskiej trzykrotnie deportowany przez Niemców – w 1939 roku z Grudziądza, w 1944 r. w czasie powstania w Warszawie, w 1945 r. z Liebau/Schlesien - z obozu pracy przymusowej.

Do służby wojskowej w 15 szkolnej baterii oficerów rezerwy przy 73 pułku artylerii haubic w Grudziądzu powołany w listopadzie 1950 r. Ukończył ją w stopniu kaprala podchorążego i został wyznaczony na stanowisko dowódcy plutonu szkoły podoficerskiej przy 74 pułku artylerii haubic.

W grudniu 1951 r. skierowany na kurs przeszkolenia organizowany przez Zarząd V Sztabu Generalnego w Warszawie.

Po ukończeniu kursu w maju 1952 r., został mianowany na pierwszy stopień oficerski – chorąży i wyznaczony na stanowisko oficera łączności specjalnej sztabu 1 pułku lotnictwa myśliwskiego Obrony Przeciwlotniczej Obszaru Kraju „Warszawa”.

W marcu 1953 r. przeniesiony na stanowisko szefa łączności specjalnej Sztabu 11 Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego (Frontu) w Świdwinie, gdzie wykonywał obowiązki służbowe do grudnia 1955 r.

W stopniu porucznika przeniesiony do Oficerskiej Szkoły Radiotechnicznej OPL Obszaru Kraju w Jeleniej Górze, gdzie zorganizował organ łączności specjalnej i pełnił służbę, jako oficer łączności specjalnej, do lutego1958 r.

Od marca 1958 r. zajmował stanowisko starszego pomocnika szefa wydziału ogólnego OSR do spraw organizacyjno-ewidencyjnych.

Przez półtora roku, od sierpnia 1958 r. do grudnia 1959 r. w stopniu kapitana był samodzielnym oficerem grup kontrolnych Międzynarodowej Komisji Kontroli i Nadzoru w Wietnamie (International Commision of Supervision and Control Viet-Nam).

W roku 1962 ukończył roczny kurs doskonalenia oficerów w Centrum Szkolenia Lotniczego w Modlinie.

W roku 1963 mianowany do stopnia majora.

Od roku 1966 pełnił służbę na stanowisku starszego pomocnika szefa wydziału ogólnego ds. kadrowych OSR a od 1969 Wyższej Oficerskiej Szkoły Radiotechnicznej.

W roku 1970 mianowany na stopień podpułkownika w korpusie oficerów administracji wojskowej.

W roku 1971 podjął studia zaoczne na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Wrocławskiego, które ukończył w 1976 r. uzyskując tytuł magistra administracji.

W roku 1978 ukończył wyższy kurs doskonalenia oficerów w Centrum Doskonalenia Kadr Administracji Wojskowej w Łodzi.

Obowiązki szefa kadr pełnił do roku 1984, w którym wyznaczony został na stanowisko szefa wydziału Kadrowo-Administracyjnego Sztabu Wyższej Oficerskiej Szkoły Radiotechnicznej im. kpt. Sylwestra Bartosika w Jeleniej Górze.

W roku 1986 mianowany na stopień pułkownika.

Obowiązki szefa wydziału (w składzie Komendy Szkoły) pełnił do roku 1987.

W marcu 1988 r. został zwolniony z zawodowej służby wojskowej, zaliczony do kategorii stanu zdrowia „E” i trzeciej grupy inwalidzkiej w związku ze służbą wojskową.

Odznaczony:

  • Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski,
  • Złotym Krzyżem Zasługi,
  • Medalem 40-lecia PRL,
  • odznaczeniami resortowymi (w tym złotym medalem „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” i złotym medalem „Za zasługi dla obronności kraju”)

oraz

  • „Medalem Przyjaźni” Socjalistycznej Republiki Wietnamu
  • „Medalem Wyzwolenia” I kl. Republiki Wietnamu Południowego

Pozostając w stanie spoczynku od 1988 r. do 2001 pełnił społecznie obowiązki sekretarza Zarządu Wojewódzkiego Związku Byłych żołnierzy Zawodowych w Jeleniej Górze.

Od roku 2005 był członkiem czynnym Jeleniogórskiego Stowarzyszenia Żołnierzy Radiotechników „RADAR”, odpowiedzialnym za redagowanie Biuletynu Stowarzyszenia. W biuletynach opublikowano ponad 20 artykułów jego autorstwa.