<< wróć
9 kwietnia 2025 r. zmarł w wieku 92 lat
ppłk dr Henryk STĘPIEŃ
Kawaler Krzyża Kawalerskiego Orderu Odrodzenia Polski
Były kierownik Cyklu Wychowania Fizycznego
w Wyższej Oficerskiej Szkole Radiotechnicznej
Uroczystości pogrzebowe odbyły się 14 kwietnia 2025 r.
na Starym Cmentarzu komunalnym w Jeleniej Górze.
(sektor 33, rząd 1, nr 28)
Asystę honorową stanowili płk w st.spocz. Franciszek Michalik
oraz ppłk w st.spocz. Antoni Bracławski.
Zmarłego w imieniu byłych żołnierzy i pracowników cywilnych
Wyższej Oficerskiej Szkoły Radiotechnicznej,
członków Jeleniogórskiego Stowarzyszenia Żołnierzy Radiotechników „Radar”
oraz Związku Żołnierzy Wojska Polskiego pożegnał płk Franciszek Michalik.
+ + + + + + + + + +
• Henryk Stępień urodził się 8 lipca 1932 roku w Piotrkowie Trybunalskim.
• Dziecięcy wiek minął mu na traumatycznych zdarzeniach z czasów wojny.
• Od września 1945 r. rozpoczął naukę w szkole podstawowej, a następnie uczył się w szkole średniej, którą ukończył zdając egzamin dojrzałości.
• W tym czasie był przewodniczącym Szkolnego Koła Sportowego, uprawiał sport w gimnazjum oraz w klubach sportowych „Ogniwo” oraz „Budowlani”.
• Jako 20-latek został powołany do odbycia zasadniczej służby wojskowej w miejscowości Braniewo. Od tego obowiązku uratował Go pomyślnie zdany egzamin na Wyższą Szkołę Wychowania Fizycznego we Wrocławiu.
• Podczas studiów mieszkał w akademiku, utrzymywał się ze stypendium. W każdej sesji zimowej studenci mieli zaplanowany narciarski obóz zimowy (Karpacz lub Szczyrk), a w sesji letniej sporty wodne nad jeziorem w Sierakowie Wielkopolskim. Sport był jego pasją życiową, świetnie grał w kosza, siatkówkę, ogólnie był wszechstronnym lekkoatletą. Na uczelni odbywał przeszkolenie wojskowe w ramach Studium Wojskowego.
• W czerwcu 1955 roku ukończył studia i otrzymał nakaz pracy w szkole w Łodzi. Chwilę później otrzymał zawiadomienie, że ma zgłosić się do Wojskowej Komendy Rejonowej we Wrocławiu. Zebrało się tam 30 absolwentów AWF, których przewieziono do Szkoły Oficerskiej Piechoty nr 1 we Wrocławiu, gdzie odczytano akt mianowania na stopień podporucznika i powołania do zawodowej służby wojskowej.
• Po sześciotygodniowym kursie w Szkole Oficerskiej otrzymał przydział do służby w Oficerskiej Szkole Radiotechnicznej w Jeleniej Górze. Od tego czasu zaczął przekazywać nabytą wiedzę i umiejętności kadrze oraz podchorążym.
• Pod koniec 1958 roku korzystając z chwilowej odwilży politycznej zwolnił się z wojska. Zatrudnił się jako nauczyciel w-f, najpierw w Szkole Podstawowej nr 1 w Jeleniej Górze przy ul. 22 Lipca, a potem przeniósł się do nowej 1000–latki, czyli Szkoły Podstawowej nr 13, na Piotra Skargi.
• W roku 1959 ukończył studia na wrocławskiej WSWF otrzymując tytuł magistra wychowania fizycznego.
• W roku 1963 ponownie został żołnierzem zawodowym, wykładowcą wychowania fizycznego w Oficerskiej Szkole Radiotechnicznej.
• 11 stycznia 1975 roku obronił rozprawę doktorską pod tytułem „Ocena programu wychowania fizycznego w oparciu o wskaźniki hemodynamiczne i testy sprawności fizycznej” .
• Do emerytury był zawodowym oficerem na stanowisku kierownika Cyklu Szkolenia Fizycznego.
• W roku 1986 został przeniesiony do rezerwy, w stopniu podpułkownika.
• Za swe zaangażowanie w realizację zadań służbowych był wielokrotnie wyróżniany przez przełożonych i władze państwowe.
W 1982 roku został odznaczony
Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski
Od 60. lat był wędkarzem, należał do koła Polskiego Związku Wędkarskiego nr 1 w Jeleniej Górze. Działał aktywnie w kole i w okręgu. Brał udział w licznych zawodach wędkarskich. Miał uprawnienia sędziowskie na poziomie ogólnopolskim.
Po przejściu na emeryturę oprócz czynnego udziału jako wędkarz zajmował się szkoleniem młodzieży. Organizował zawody i wyjazdy dla młodzieży, organizował kolonie wędkarskie (był opiekunem, nauczycielem).
Za swoją działalność w wędkarstwie został wyróżniony
Złotą Odznaką z Wieńcami PZW.
• Poza tym miał pasję przyrodnika, jego żywiołem był las, znał nazwy drzew, identyfikował większość ptaków, świetnie znał się na grzybach. Z wielką przyjemnością uprawiał działkę.
• Na każdym etapie swojego życia był aktywny fizycznie, propagował sport, aktywność fizyczną, ruch, piesze wycieczki.
• Posiadał dużą wiedzę historyczną. Interesował się drugą wojną światową.
• Potrafił ciekawie rozmawiać na każdy temat nie tylko z rówieśnikami ale też z młodszym pokoleniem. Był tradycyjnym wychowawcą, nauczycielem. Zawsze pogodny, wyrozumiały, życzliwy i wrażliwy na drugiego człowieka.
• Był wspaniałym człowiekiem, godnym naśladowania. Miał szacunek nie tylko wśród rodziny ale też współpracowników, sąsiadów, przyjaciół. Był niekwestionowanym autorytetem.
Jego córka Ilona wspomina:
• Rodzice pobrali się 19 grudnia 1955 roku w Piotrkowie Trybunalskim.
• Byli zgodną parą, przeżyli razem 65 lat. Ich związek oparty był na szacunku, miłości, wzajemnym zrozumieniu i partnerstwie. Takie wartości przekazali dzieciom.
• Mieli dwójkę dzieci: w 1957 r. urodził się syn Krzysztof, który był absolwentem Szkoły Chorążych Wojsk Radiotechnicznych, a w 1959 r. urodziła się córka Ilona. Doczekali się dwóch wnuków, dwie wnuczki oraz siedmioro prawnucząt.
• Mama zmarła 26.05.2020 r. Przez ostatnie pięć lat Tato w dobrym zdrowiu i kondycji pozostawał pod opieką córki i zięcia.
• Zmarł w szpitalu 9 kwietnia 2025 r. po przebytym zapaleniu płuc. Przeżył 92 lata.