śp. płk w st.spocz. Kazimierz Lizakowski

2017-03-30 18:46

W dniu 25 marca 2017 roku, po długiej i ciężkiej chorobie, zmarł w Swoim mieszkaniu, w Warszawie, płk dypl. Kazimierz Lizakowski, zasłużony oficer Wojsk Radiotechnicznych, Lotnictwa Polskiego i członek Oddziału Warszawsko–Mazowieckiego Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego RP.

Ś.p. płk dypl. Kazimierz Lizakowski urodził się 29 stycznia 1930 roku w Przemyślu. Syn Antoniego (1904–1957) i Emilii (1905–1972) z domu Motyka. Do wojska został powołany 11.11.1950 r. do szkolnej kompanii Oficerów Rezerwy przy 10. pułku łączności we Wrocławiu. Następnie w październiku 1951 r. został skierowany na roczny kurs łączności w Oficerskiej Szkole Łączności w Zegrzu Północnym, a w maju 1952 r. oddelegowany do WAT na 10-cio miesięczny kurs radiotechniki specjalnej. Przez następny rok służył na Węźle Radiotechnicznym przy 11. DLM w Świdwinie i na RLP w Zegrzu Pomorskim, gdzie był dowódcą radiolokacyjnej stacji zakresu metrowego P-3A. Od stycznia 1954 r. do maja 1955 r. był wykładowcą w 1. szkolnym batalionie radiotechnicznym na Okęciu. Następnie pełnił obowiązki dowódcy RLS P-8 w Warszawie Radiowo. W latach 1956–1963 był zastępcą dowódcy 6. sbrt ds. radiolokacji w Warszawie na Bemowie. Po ukończeniu ASG WP w 1966 r. został skierowany na stanowisko pomocnika szefa Wydziału Pracy Bojowej i Szkolenia DWOPK. W latach 1969–1972 był zastępcą dowódcy 2. prt ds. liniowych, a następnie w latach 1972–1975 dowódcą tego pułku w Warszawie na Bemowie. Od 1976 do 1981 r. był szefem sztabu–zastępcą dowódcy 1. BRt w Warszawie. Od 1981 do 1991 r. pracował w Komisji Planowania przy Radzie Ministrów na stanowiskach: naczelnika Samodzielnego Wydziału Spraw Obronnych, dyrektora Biura Spraw Obronnych i wicedyrektora Departamentu Spraw Obronnych. 3 stycznia 1991 r. został przeniesiony do rezerwy. W dniu 01.01.1991 r. wstąpił do ZŻWP do Koła nr 81. W latach 1993–2009 przez cztery kadencje sprawował funkcję Przewodniczącego Komisji Rewizyjnej Koła. Od 17 stycznia 1995 roku należał do Oddziału Warszawsko-Mazowieckiego Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego RP, gdzie w latach 1995–2010 wzorowo pełnił funkcję skarbnika. Od 21.05.2013 roku do 25.03.2017 roku był przewodniczącym Komisji Rewizyjnej Oddziału. Był organizatorem i prezesem Klubu Seniorów Wojsk Radiotechnicznych, który istnieje w Oddziale W-MSSLWRP od 2007 roku. Od 4 grudnia 2014 roku do 25 marca 2017 roku był członkiem Klubu Seniorów 3. Dywizji Lotnictwa Myśliwsko-Bombowego.

Odznaczony między innymi: Srebrnym Krzyżem Zasługi (1968 r.), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1973 r.), Krzyżem OOOP (1988 r.) Brązowym, Srebrnym i Złotym Medalem „Za Zasługi dla Obronności Kraju”, Brązowym, Srebrnym i Złotym Medalem „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”, Wpisem do „Honorowej Księgi Zasłużonych MZW ZŻ WP”, Zasłużony Żołnierz RP, Medalem „Pro Memoria” (2012 rok) i innymi.
Za zasługi i osiągnięcia w służbie awansowany został na stopień:
• podporucznika – 01.04.1953 r.;
• porucznika – 22.07.1955 r.;
• kapitana – 22.07.1959 r.;
• majora – 22.07.1966 r.;
• podpułkownika – 12.10.1971 r.;
• pułkownika – 12.10.1977 r.
Był aktywnym społecznikiem uczestniczący w działalności Stowarzyszeń mających na celu podtrzymanie tradycji narodowych, w tym ochronę godności i honoru żołnierza polskiego i integrację środowisk byłych żołnierzy lotnictwa wojskowego Sił Zbrojnych RP. Był inicjatorem i organizatorem spotkań z młodzieżą szkolną i seniorami. Dzieląc się swoją wiedzą lotniczą, przekazywał tradycje Oręża Polskiego, wzmacniał postawy patriotyczne wśród młodzieży. Był współorganizatorem podróży patriotyczno-historycznych i trzech edycji „Podróży historycznej szlakiem walk lotników Września 1939 roku” oraz organizatorem spotkań integracyjnych radiotechników. Przekazał wiele książek i eksponatów dla szkół patronackich. Jego działalność była skierowana głównie do weteranów, kombatantów, osób represjonowanych oraz młodzieży szkolnej i na jej patriotyczne wychowanie. Opiekował się, przy współpracy z władzami lokalnymi, obeliskami w Dłutówku, Patoku, Kobylej Woli koło Górzna i Świdwinie. Mieszkał w Warszawie. Był żonaty (żona Barbara z domu Stanisławska – były pracownik WAT), miał jedno dziecko syna Dariusza (ur. 1960), który jest absolwentem Wydziału Prawa UW, synową Beatę Smal (ur. 1960), absolwentkę UAM w Poznaniu, która jest Radcą Prawnym i wnuczkę Barbarę (ur. 1990). Interesował się historią, literaturą piękną, operą, operetką i polityką.

Uroczystość żałobna, pożegnalna odbędzie się 3 kwietnia 2017 roku o godzinie 12:00 w Domu Pogrzebowym, na Cmentarzu Wojskowym, na Powązkach w Warszawie, po której nastąpi odprowadzenie urny z prochami do kolumbarium.

Niech Matka Boska Loretańska ma Go w Swojej opiece. Cześć Jego Pamięci!

Z wyrazami szacunku Henryk Czyżyk